Even stilstaan bij dit grote mysterie
Ik sta er soms van te kijken hoe weinig mensen weten over hun geloof. Aan verschillende mensen stelde ik de afgelopen tijd de vraag: “Weet gij de naam van onze God, hoe heet Hij?” Weet u dat niemand het wist. Ik wil het ook aan u vragen: “Hoe heet de God waarin we geloven?” Ja, ze wisten wel hoe de God van de Islamieten heet: “Allah”, en dat in het boeddhisme om Boeddha ging en bij de joden om Jaweh. Maar hoe heet onze God waar wij in geloven? “Euh, ja, God zeker?” Nee, onze God heeft ook een naam. Onze God heet: “Vader, Zoon en Heilige Geest”. Elke viering begint en eindigt met de naam van onze God, dat horen we in het kruisteken. In het Eer aan God en in de geloofsbelijdenis prijzen en aanbidden wij onze God, let maar op de tekst: “Vader, Zoon en Heilige Geest”. Een mooie vraag die we ons daarbij mogen stellen is: “Wie is die God voor mij? Welke eigenschappen heeft die ene God, Vader, Zoon en Heilige Geest voor mij?” God is de Schepper, we hebben het leven gekregen van Hem. Onze God spreekt tot ons in ons hart en wij mogen tot Hem spreken. Hij wil dat wij gelukkig zijn . Onze God is een God die van ons houdt en Hij gaat in Zijn liefde altijd tot het uiterste voor ons. Misschien denk je “Toch niet altijd zo gemakkelijk om dat goed te begrijpen wie onze God nu precies is”. Je bent daar niet alleen in: God is altijd groter en anders dan we denken.
Een mooi verhaal daarbij is het verhaal van de grote heilige Augustinus. Hij liep eens langs het strand na te denken hoe hij aan de mensen het mysterie van de drie-ene God Vader, Zoon en Heilige Geest zou uitleggen. Terwijl hij aan het wandelen was, ziet hij een jongetje dat op het strand een putje had gegraven en hij liep heel de tijd met zijn emmertje tussen de zee en zijn putje. Augustinus vroeg hem wat hij aan ’t doen was: ”Wel,” zei het kind, “ik probeer de zee in mijn putje te gieten.” “Maar dat kan toch niet” zegt Augustinus. “Denk jij nu echt dat je die hele zee in dat kleine putje van jou krijgt”. “Nee,” zie het jongetje, “net zomin als jij het mysterie van de drie-ene God in jouw hoofd krijgt en het zal begrijpen.”
Naar pastoor A Penne.
Overweging
Vandaag op deze zondag van de heilige Drie-éénheid staan we er in ’t bijzonder bij stil dat onze God zich geopenbaard heeft in drie personen: Vader, Zoon en Heilige Geest. Dat behoort tot de typische en onvervreemdbare kenmerken van ons geloof. Genade, liefde, vrede, gemeenschap, verbondenheid met al deze gaven wil de drie-ene God ons tegemoet treden
Dat God liefdevol en genadig, geduldig trouw en waarachtig is, heeft Hij het meest duidelijk laten zien in Jezus. In hem is God letterlijk naast de mensen komen staan en blijft Hij met hen meegaan. Jezus is hét Godsgeschenk. In Hem laat God zien hoeveel Hij van ons houdt, zelfs als we Hem negeren, onze eigen weg willen gaan. God blijft ons opzoeken, omdat Hij ons liefheeft als geen ander. God biedt ons het liefste wat Hij heeft: zijn eigen, enige Zoon, om ons te redden. Als we gedoopt worden gebeurt dat in de drie-ene Naam van God. In de doop worden we één met Christus en delen we in de gaven van zijn Geest. In de doop worden we betrokken in de kring van liefde, die de Vader , de Zoon en de Geest met elkaar vormen, en dat is het grootste wonder dat ons overkomen kan.
Ik wens je…
Sterke schouders
om te dragen de zorgen van vandaag en morgen, en om te ondersteunen wie pijn voelt.
Attente oren
om te horen de roepstem van je hart, en te herkennen de noden van je buren
Onvermoeibare voeten
om te stappen, je eigen levensweg, en om te bezoeken de mens die je verwacht
Stralende ogen
om te zien, het mooie in de schepping en om de Heer te ontmoeten in de mens naast je
Open handen
om te ontvangen wat mensen je in vertrouwen bieden, en om te delen van je overvloed
Een glimlach om je mond
om te relativeren, je grote en je kleine problemen, en om aan te moedigen wie stil langs de weg blijft zitten
Een kloppend hart
om biddend te danken in de geborgenheid van de Heer, een hart, ruim genoeg voor wie er even schuilen wil.
Malvine Salaets, Liturgische Ploeg.