We naderen 15 augustus, ook gekend als “Half Oogst”. Met vreugde kunnen we genieten van een prachtige natuur en ons wapenen tegen hoge temperaturen.
Die dag gedenken we het kerkelijke feest “Maria Tenhemelopneming”. Maria, een brug tussen hemel en aarde als een teken van verbondenheid met God en de mensen.
We vieren deze hoogdag met een eucharistieviering om 10 uur in onze parochiekerk Sint Pieter te Pellenberg. De viering zal voorgegaan worden door E.P. Kasereka en opgeluisterd worden met Gregoriaanse zang.
Geen vrouw is hechter met Jezus verbonden dan Maria. Haar leven wordt getekend – zoals trouwens ieder mensenleven – door vreugde en pijn, geluk en verdriet. Ze heeft zich totaal en onvoorwaardelijk gegeven.
Op het feest van half oogst zingen we over Maria. Er bestaan heel wat mooie liederen over Maria. Sommige heel gevoelig, andere heel bijbels getrouw. Ook heel wat beroemde componisten hebben Maria vereerd met talrijke cantate en Ave Maria.
- Ave Maria van Giovanni Pierluigi da Pakstrina (1525-1594):
Klik hier voor de YouTube film concert ADOREMUS Giovanni Pierluigi da Palestrina – Ave Maria - De monniken uit het klooster van Norcia zingen “Vidi speciosam”:
Klik hier voor meer informatie over de CD
Klik hier voor de YouTube film zang Victoria: Vidi speciosam - Magnificat van J.S. Bach (1685-1750)
Klik hier voor de YouTube film J.S. Bach: MAGNIFICAT
Magnificat is één groot danklied, een loflied. Bij het zingen van dit lied gaat Gods hart open voor Maria, zij is heel welkom bij Hem. De hemel is haar eigenlijke thuis, haar woonplaats voorgoed. Het is ook onze thuis, de plaats waar wij verwacht worden. Met Maria’s lied op de lippen mag dat ons geloof, onze hoop zijn.
Met de tekst “Terugkeer naar huis” van Anton Van Wilderode (1918-1998) brengen we hulde aan Maria. Jezus roept zijn moeder bij Hem. God kroonde haar om haar grote liefde en haar dienstbaarheid.
Terug naar huis
Van Anton Van Wilderode
“Moeder, ik roep u naar huis
met de eerste van alle namen.
Ik heb op uw lichaam gewacht.
De hemel zegt eindeloos amen.
Ik dank u voor Nazareth,
voor de jaren van zuivere vrede.
Uw huis was een huis van gebed.
De deur was een deur op de hemel.
Ik dank u voor uw verdriet
in de eenzame nachten der aarde,
het lange geduld van uw tranen.
De hemel heeft ze verzameld.
Ik dank u voor Golgatha,
voor het kruis dat gij hebt zien planten,
voor uw weerloze zachte handen
aan mijn weerloos lichaam daarna.
Moeder, nu zijt gij thuis.
De tijd bleef beneden, de zorgen.
Een stilstaand geluk zonder morgen
In de hemel, de hemel uw huis.”
Een schilderij van P.P. Rubens, een imposant altaarstuk uit 1612 vinden we in de kathedraal van Antwerpen.
Staan we even stil bij het beeld van Maria Tenhemelopneming. De zon is symbool van God, de maan het symbool van de vergankelijkheid, de sterren staan voor de vele volkeren. De vrouw die aan de hemel verschijnt, heeft de maan onder haar voeten, wat betekent dat zij de dood heeft overwonnen. Zij is bekleed met de zon, wat er op duidt dat zij bij God geborgen is. De kroon van twaalf sterren op haar hoofd staat symbool voor de twaalf stammen van Israël. En de tegenspeler, de draak, staat met zijn zeven koppen en tien horens voor de wereldrijken die Israël verdrukt hebben.
We herkennen hierin het gevecht van Maria om staande te blijven. Dat gevecht is ook het onze. Een diepe overtuiging kan ons helpen, mensen kunnen ons helpen, maar ook geloof, gebed en vertrouwen. Wij kunnen bij Maria terecht die aan den lijve ondervonden heeft dat het leven hard kan zijn, maar die staande is gebleven. Zij is haar zoon trouw gebleven, God heeft haar geborgen in zijn hart. Een plaats in het hart van God is hemels, in dat hart mogen wij ons allemaal geborgen weten. We moeten kunnen geloven en vertrouwen zoals Maria deed. Daarom is het goed dat we bij elkaar terecht kunnen.
Laten we dit samen in geloof vieren.
