Tweede zondag door het jaar: van donker naar licht

De dagen zijn nog kort, het is nog vroeg donker maar om ons heen is er toch veel dat wijst naar betere tijden. Laat ons vandaag lichtpuntjes ontdekken in de duisternis en warmte vinden in deze winterse dagen.

Overweging

Heer van licht en donker, van hoop en toekomst, in deze onzekere tijden bidden wij U:
voor allen die geen toekomst meer zien
voor hen die rondzwerven op straat,
voor hen die niet meetellen omdat ze verslaafd zijn, 
voor hen die getroffen zijn door het coronavirus, 
voor de velen voor wie in deze tijd geen werk meer is,
voor jongeren die een gelukkig leven in deze wereld niet meer zien, 
voor alle kinderen die deze vervuilde aarde van ons ontvangen.
Mogen zij allen in deze periode lichtpuntjes van hoop ontdekken.

Durven ook wij dromen dat het licht zal winnen? Kunnen wij de hoop op verandering levend houden in onszelf?  Van tijd tot tijd  ervaren we momenten waarin we toch vervuld worden van hoop. Die ervaringen zullen ons kracht en energie geven om ons in te zetten voor Gods nieuwe wereld. Dan hoeven we niet meer bang te zijn, want het Licht is nabij.

Zonnelied

De zon is al op, de aarde trekt haar mooiste kleuren aan. 
De bomen hebben zich uitgerekt.
Een merel oefent zijn groet, een vrolijk liedje:’ het is goed’.
Wij zijn door licht gewekt, de dag is opgestaan.

Sint Antonius Abt

Op 17 januari vieren wij het feest van Sint Antonius Abt, ook Antonius met het varken genoemd.

De ouders van Antonius zijn behoorlijk rijk. Ze zijn christen en wonen in Egypte.
We zijn in het jaar 250. Antonius heeft veel van zijn ouders geleerd, hij gedraagt zich anders dan de jongens uit zijn buurt. Die geloven niet in God en doen dingen die een christen niet wil doen. Antonius heeft ook niet gestudeerd. Wanneer hij 18 jaar oud is sterven zijn ouders. Op een zondag hoort hij het verhaal van de rijke jongeman die aan Jezus vraagt: “Meester, wat moet ik doen om volmaakt te zijn”? Jezus zegt hem dan , dat hij alles moet verkopen en het geld aan de armen geven. Dat heeft Antonius gedaan. Hij verkoopt alles en verdeelt het geld onder de armen. Hij gaat weg uit de stad waar hij woont en gaat in de buurt in de woestijn wonen. Hij wordt een kluizenaar. Antonius woont in eenzaamheid, maar dat wil niet zeggen dat hij altijd alleen is geweest. Er zijn veel mensen die naar zijn hutje komen. Ze hebben gehoord dat Antonius  wijs is, daarom gaan ze hem om raad vragen. Er zijn ook jonge mannen die bij hem willen blijven en in de buurt van zijn hutje hun eigen hutje bouwen. Ook al trekt Antonius weg, de mensen weten hem telkens weer te vinden. Er zijn later broeders gekomen, die zich naar Antonius hebben genoemd: de Antonieten. Deze zorgden voor de zieken. Als tegenprestatie mochten deze monniken overal hun varkens vrij laten rondlopen. Op den duur is men de heilige Antonius zelf ook gaan afbeelden met een varken aan zijn voeten. Veel mensen noemen hem dan ook: “Antonius met het varken”. Hij is de patroon tegen ziektes onder de varkens en ander vee. Antonius stierf op 17 januari 356, op 105 jarige leeftijd.

In veel parochies, met Antonius Abt als patroonheilige, worden na de hoogmis, op de zondag, voor of na 17 januari, de offergaven ( varkenskoppen, pensen, kipkap…) per opbod verkocht. Het geld is voor de armen van de parochie .  ( Antonius is de beschermheilige van de veehouders en de slagers).
Ook in mijn vroegere parochie is dat zo. Het is een prachtige traditie die nog steeds in ere gehouden wordt.

Malvine. Liturgische ploeg

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *