Palmzondag is de laatste zondag voor Pasen. Op deze dag worden twee zaken herdacht: vooreerst de vreugdevolle, feestelijke intocht van Jezus in Jeruzalem, toen Hij er het joodse paasfeest ging vieren. We herdenken dat door het wijden van de palmtakken.  
Maar we herdenken ook het droevige feit van Jezus’ lijden en sterven. Tijdens de eucharistieviering wordt dan traditioneel het lijdensverhaal van Jezus voorgelezen.

De palmen uit het evangelie worden in onze streken vervangen door takjes van buxus. Vroeger werden gewijde palmtakjes opgehangen boven of naast de huisdeur of werden ze geplaatst aan de uithoeken van de akkers. Nu brengt men ze meestal aan achter een kruisbeeld.

Het palmtakje

Vandaag kan je in de kerk een gewijd palmtakje komen halen. 
Mocht je denken dat dit palmtakje je geluk zal brengen
of je extra goddelijke bescherming zal geven, 
dan zou je wel eens erg ontgoocheld kunnen worden.

God wil natuurlijk wel dat je gelukkig bent, 
maar Hij nodigt jou vooral uit om daar zelf aan te werken.

Als je gelooft dat het leven erin bestaat om lief te hebben, 
zelfs wanneer het leven je geen cadeaus geeft, 
als je denkt dat rechtvaardigheid, respect voor de mens en solidariteit 
waarden zijn die verder moeten ontwikkeld worden, 
als je probeert om te kijken naar wat er om je heen gebeurt, 
als je jouw buur een goeiedag zegt, ook als hij niet reageert, 
als je probeert zo te leven en te handelen 
dat iedereen wordt gerespecteerd op zijn werk, in zijn buurt of elders …
neem dan maar gerust dat palmtakje mee.

Het zal je eraan herinneren 
dat het leven sterker is dan de dood, zoals Jezus liet zien 
dat Jezus’ boodschap van liefde er is voor elk moment van jouw leven. 
Dat je met de hulp van God wilt meewerken 
aan het geluk voor jezelf en dat van de anderen.

www.bijbelin1000seconden.be

Jan Willems, Liturgische Ploeg