Wie naar waarheid leeft gaat naar het licht

Zoals wit licht bestaat uit verschillende kleuren, zo kent het weefstuk van ons leven vele schakeringen. Welke kleuren doorheen het weefstuk van ons leven lopen, hangt af van smaak, maar de diversiteit, de harmonie en het samenspel tussen die kleuren, maakt het werk boeiend en mooi. De heldere kleuren van bevrijding lichten op tussen de duistere passages van ballingschap en slavernij.

Met onze talenten en mogelijkheden kleuren wij ons leven, maar soms blijven wij daar niet bij stilstaan en is er meer duisternis dan licht in ons leven.

Door onze aandacht voor elkaar, voor de armen en minstbedeelden kunnen wij kleur geven aan ons leven. Onvoldoende blijft onze zorg daar naar uitgaan, waardoor het licht niet kan doorbreken. Spreken we af dat we er samen aan meewerken zodat de wereld van morgen herbergzamer zal zijn dan vandaag, meer van vrede vervuld dan gisteren, meer opgestaan uit armoede en onrecht. Laten we elkaar steunen in onze solidariteit met al wie leeft in deze wereld. Mogen we doorheen licht en duister, dat ons leven tekent, met een warm hart openstaan voor elkaar en elkaar nabij zijn.

“Wees zelf de verandering die je in de wereld wilt zien” zei Mahatma Gandhi.Gandhi heeft gelijk. We moeten zelf liefde uitstralen en delen met de anderen.

De wereld

Een verhaal van Adolfo Perez Esquivel.

Een bekwaam onderzoeker zit in zijn bureel te werken aan een project om de wereld te verbeteren wanneer plots zijn dochtertje van vijf jaar binnenkomt. “Ik wil spelen” zegt ze. Maar de papa antwoordt dat hij geen tijd heeft en dat ze hem verder moet laten werken. Na wat aandringen geeft het dochtertje toe en verandert van tactiek. “Laat mij dan helpen, zodat je vlugger klaar bent met de wereld te verbeteren” zegt ze.

De man is vertederd en zoekt een oplossing. Hij vindt in een tijdschrift een wereldkaart, scheurt die aan stukken en geeft alles aan zijn dochtertje met de opdracht dat zij de wereld opnieuw “in orde moet brengen”. Hij hoopt zo voor de rest van de dag van haar af te zijn aangezien hij weet dat zijn dochtertje nog te klein is en het beeld van de wereldkaart niet kent.

Maar na een kwartiertje komt ze fier terug met de wereldkaart netjes aaneengeplakt. “Klaar”, roept ze uit. “Hoe heb jij dat gedaan?” vraagt de papa verbaasd. “Simpel” zegt het meisje. “Toen je het blad uit het tijdschrift scheurde, zag ik dat er op de achterkant een foto van een mens stond. Toen ik de wereld niet ineen kon puzzelen, heb ik alle stukken omgedraaid en eerst de mens in orde gebracht. Toen ik daarna het blad omdraaide, zag ik dat de wereld in orde was”.

In het verhaal van “De wereld” blijkt het schattige meisje heel creatief te zijn. Haar vader laat zich vertederen door haar aanpak. Wellicht zullen ze een volgende uitdaging samen aanpakken. Samen zijn we meer dan alleen en tot veel meer in staat.Vanuit je hart leven, puur en zuiver,  de wereld met positieve ogen tegemoet gaan en het eens van de andere kant bekijken.

Ogen die mij zoeken

Tekst van Huub Oosterhuis/muziek Tjeerd P. Oosterhuis.
Klik hier voor het filmpje op Youtube

40 dagentijd is een periode van versoberen, verstillen en vergeven. Niet zomaar, maar om te focussen en het hart te openen.
Even stilvallen en reflecteren.

Vasten anders

van Leen Vermeire

Ja, het steekt mij tegen
Afstand houden, afstand houden,
afstand houden.
Mijn geduld wordt op de proef gesteld,
mijn verlangen naar een normaal 2021 keldert,
mijn realisme neigt naar pessimisme.
Is dit al geen vasten genoeg?
Ja en toch wil ik vasten .
Anders.
Vasten in deze crisis
is een appél,
om nu niet mijn kleren te scheuren
maar wel mijn hart.
Wat leeft er in mijn hart?
Welke keuzes die leven geven maak ik?
Hoe spreek ik in liefde de waarheid?
Wat is mijn licht onderweg?
En wie weet,
als de scheur
groot genoeg is
dat het licht dan binnenkomt.

Muziek waardoor we ons gedragen voelen

Sarabande van G. Fr. Haendel

Main title Barry Landon

Klik hier voor het filmpje op Youtube

Mensen van de toekomst

Uit “Uit de schaduw”, bezinningsteksten over strijd tegen armoede en uitsluiting.

Laat ons mensen zijn met ogen die niet alleen kijken, maar ook kunnen zien.
Laat ons mensen zijn die niet alleen kunnen horen, maar ook kunnen luisteren.
Laat ons mensen zijn met een mond die niet alleen praat, maar ook kan aanspreken.
Laat ons mensen zijn met een verstand dat niet alleen begrijpt, maar ook kan verstaan.
Laat ons mensen zijn met een hart dat niet alleen klopt, maar ook bewogen kan zijn.
Laat ons mensen zijn met handen die niet alleen grijpen, maar zich ook kunnen openen.
Laat ons mensen zijn met voeten die niet alleen draven, maar ook tegemoet kunnen komen.
Want zo zijn we mensen voor elkaar, toekomst voor de wereld.

Lydia Nijs
Liturgische ploeg