Witte donderdag. Doe dit tot mijn gedachtenis. (Lc 22,19)

Brood en wijn delen, betekent de voor het leven wezenlijke goederen delen: brood en ook wijn als wezenlijke band met het feest. Zo zijn we bijeen door de arbeid van de mensen en door de blije broederlijkheid van het delen.

Christenen doen dit delen ter gedachtenis aan Jezus. Hij is een mens die gestorven en verrezen is, die een oproep heeft nagelaten tot een liefde die ons altijd te boven gaat. Hij nodigt ons uit tot een verlangen dat alle partiële verlangens overstijgt. Een verlangen dat boven het genieten van de goederen van deze wereld uitgaat. Een verlangen dat de affectiviteit die wij voor elkaar voelen omvat en overstijgt. De verrezen Jezus zegt ons dat dit menselijke, vreugdevolle delen slechts een fase is. ‘Leef broederlijk samen en ik ben en blijf in uw midden.’

Met Jezus trekken wij verder: als Zoon van God ‘wekt’ hij ons op voor een andere wereld. Die ‘communie’, dit delen ter gedachtenis aan hem, opent ook ons de ogen. Zoals gebeurde bij de vrienden van Emmaüs. Wij kunnen niet ingekapseld in het geluk van een moment samen blijven, laten wij onze vreugde mededelen.

Met Jezus gaat ons verlangen altijd naar iets anders, naar een altijd andere wereld open. De eenheid met hem verfijnt onze verlangen. Jezus doet ons altijd verder vooruit gaan! (…)

Jezus, mijn weg, mijn bron, mijn open gerichtheid naar God en naar het leven. Het is iets uniek, geheel en al oorspronkelijk in de wereld. Jezus is verrezen en uit mijn ogen verdwenen. Dat maakt het me mogelijk, als ik me op zijn boodschap richt, om mijn nog nooit eerder vertoonde leven uit te vinden, in de beweging die me naar de anderen voert.

Het is de mogelijkheid om fase per fase de voortdurende bevalling te beleven, waardoor ik geboren word voor een leven met hem. Dat hij voor mijn verlangen doet ontstaan en laat herrijzen terwijl hij onophoudelijk herhaalt: ‘Vreest niet!’

Naar Françoise Dolto

Goede Vrijdag. Het is volbracht.

Op dit uur staat de tijd een ogenblik stil.
Wij volgen de weg die Hij is gegaan ten einde toe:
Jezus Christus, mens en God,
om Hem te erkennen in de weg
die ook vandaag vele mensen gaan:
lijden aan de wereld,
sterven voor nieuw leven.

‘Het is volbracht.’
Hij boog zijn hoofd en gaf de geest.
De weg die Jezus ging,
de weg van ‘breken en delen’ roept weerstand op.
Zijn tegenstanders proberen 
hem het zwijgen op te leggen.
Maar Jezus gaat door,
met zachte kracht,
met liefdesenergie,
één van geest met zijn Vader-God,
die afdaalt om mensen te bevrijden
en zich over hen te ontfermen.

‘Het is volbracht’, zegt Jezus.
‘Jij kunt het volbrengen’, zegt de Bijbel.
Maar daartoe hebben wij zijn geest nodig,
de geest die hij ons gaf op die eerste Goede Vrijdag.
Gaan we samen zijn kruisweg, ten leven
in de naam van de Vader, Zoon en heilige Geest.

Paasboodschap

Wij zijn gekomen om te verrijzen.
Niet één keer, maar ontelbare keren.
Om altijd weer opnieuw op te staan
uit alles wat ons terneerdrukt
en gevanen houdt.
Het is de bedoeling
dat wij elkaar daarbij helpen.

Zalig Paasfeest

Pastoor Luc

en de parochieploegen van de pastorale zones
Lubbeek – Glabbeek