Er was eens een tijd dat er nog geen corona bestond. We konden nog samenkomen en dat deden we ook. Het was op de Oude Pastorie in Lubbeek. Het ging over de pastorale zones. In kleinere groepen wisselden we van gedachten.

Een jonge vrouw, jonge moeder, vertelde er over haar bidden, over haar verbonden zijn met de oorsprong van het leven, haar verbonden zijn met God.

Dit maakte een diepe indruk op mij. Het organisatorische werd bijzaak. Dit was echte religie.

Dit kunnen we zelf ook leren.
Dit kunnen we leren door het te proberen, heel bescheiden maar het zal groeien.

Dit was ook het ‘geheim’ van Jezus, zijn diepe verbondenheid met zijn Vader.

Sim Moors,
nog steeds onder indruk