EERSTE ZONDAG SINDS DE HERDENKING VAN DE VERRIJZENIS VAN  JEZUS.

Op deze dag wordt de paasweek afgesloten. Het lijkt of het evangelie het over de kerk van vandaag heeft. Deuren dichthouden en schuilen bij elkaar. De Heer laat zich echter niet  tegenhouden door gesloten deuren.

Uit het heilig evangelie van onze heer Jezus Christus  volgens Johannes.

Op de avond van de eerste dag van de week waren de leerlingen bij elkaar. Hoewel de deur op slot was uit vrees voor de Joden kwam Jezus .Ineens stond Hij in hun midden en zei “Vrede”.

Na deze groet toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde. Vreugde vervulde de leerlingen toen ze de Heer zagen. “Vrede” zei Jezus nogmaals. “Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik jullie.” Na deze woorden ademde Hij over hen “ Ontvang de heilige Geest “ zei Hij “Als jullie iemand zijn zonden vergeven dan zijn ze ook vergeven, als jullie ze niet vergeven , dan blijven ze behouden.

Thomas, één van de twaalf, was er niet bij toen Jezus kwam. De andere leerlingen vertelden hem: “We hebben de Heer gezien”.Maar hij zei:”Ik wil zijn handen zien met de gaten van de spijkers erin, ik wil ze met mijn vingers voelen. Ik wil met mijn hand de opening in zijn zijde voelen,anders geloof ik het niet.

Acht dagen later waren de leerlingen weer bijeen, en nu was Thomas erbij. Hoewel de deur op slot was, kwam Jezus. Ineens stond Hij in hun midden en zei:” Vrede”. Vervolgens richtte Hij zich tot Thomas : “ Kijk maar, hier zijn mijn handen,kom nu maar met je vinger. En kom met je hand om de opening in mijn zijde te voelen. Wees niet langer ongelovig ,maar gelovig”. Hierop zei Thomas”Mijn Heer! Mijn God!.Jezus zei:”omdat je Mij gezien hebt, gelooft je . Gelukkig zij die zonder gezien te hebben tot geloof komen

Overweging

Thomas was een man uit één stuk, een echte volgeling. Hij was bereid om met Jezus te sterven. Na Pasen trok hij zich niet terug achter gesloten deuren. Geloven was voor hem, niet  bevangen zijn door angst. Eerder was hij een realist, één die aan lijden en dood een plaats wist te geven. Hij moest de wonden van de Gekruisigde kunnen herkennen in de Verrezene. Toen hij zijn Meester zo mocht ontmoeten  ging hij door de knieën. Als eerste van de leerlingen sprak hij zijn geloven uit:”Mijn Heer en mijn God”Hij was er van overtuigd : de Gekruisigde leefde! Hij is niet de ongelovige, maar degene die gelooft: een realist met beide voeten in de harde werkelijkheid. Voor ons een voorbeeld om te gaan geloven midden in onze wereld.

Leven in geloof is wat anders dan altijd opgetogen zijn. Vaak is het vooral toch maar doorgaan al zie je nauwelijks resultaat: het uithouden met jezelf en met elkaar ook al zie je veel mislukken. Toch doorgaan ondanks zoveel dat je verdrietig maakt. Je niet laten verbitteren, maar het goede in elkaar behoeden. Vasthouden aan de hoop dat er telkens iets nieuws  kan groeien en dat mens zijn en menswaardigheid mogelijk zijn. Vasthouden aan het geloof dat op deze vreemde aarde zoiets als “ liefhebben” toch gebeuren kan. En…de verwondering gaande houden.

Bezinning

De verrijzenis is niet alleen een belofte , het is ook een opdracht ,de opdracht om verrijzenis concreet te maken , hier en nu.

Dit gebeurt waar mensen eensgezind samenleven in zorg voor elkaar. Waar onrecht wordt omgebogen tot recht. Waar  teneergeslagen mensen worden opgericht, bedroefden getroost, ontredderden perspectief geboden.

 Hierin wordt verrijzenis, hierin wordt Christus zichtbaar. Even tastbaar en ervaarbaar als de zon op je huid. Zo geeft geloven richting aan de mensen en de wereld. En het heil dat je zo ervaart, voedt ons geloof.

Paaswens

Telkens als Jezus aan zijn vrienden verschijnt is zijn eerste woord ”VREDE”. Moge ook wij elkaar steeds tegemoet gaan met een vredelievend hart. Dan zal de mensenwereld toekomst hebben.

Malvine Salaets, namens de Liturgische Ploeg