Vroeger kwamen christenen die zich in het openbaar misdragen hadden, op Aswoensdag samen in de kerk. Ze werden met as bestrooid, wat hen voor 40 dagen tot boetelingen maakte. Heel die tijd mochten ze als kerkganger enkel achteraan zitten en niet langer blijven dan de evangelielezing.
Zo drukten ze hun berouw uit over hun vroegere levenswijze.
Later werd het een gebruik voor alle gelovigen en kwam de as van palmtakjes, verbrand als symbool voor vernietiging van het kwade in de mens.
Wie zich afkeert van het kwaad, bekeert zich. Daartoe zijn we gedoopt, daarom herhalen we in de paasnacht onze doopbeloften.
Die as wil ons dus niet enkel herinneren aan de dood en aan wat in ons leven fout is gegaan.
Ze verwijst ook naar het vollere leven, waar we steeds verder naartoe groeien.
Vooral nu, in het vooruitzicht van Pasen …

Marleen Van den Broek